Hemen söyleyelim ki Evet!

1993 Yılında fakültenin 3. sınıfında iken Medeni Hukuk hocalarımızdan Cumhur Özakman derste şöyle bir soru sormuştu: “Füruu olmayan bir kişinin diğer yasal mirasçıları hangi hallerde mirastan pay alamazlar?”

Soruya aramızdan çeşitli cevaplar verilmiş ve en sonunda hocamız “Eğer kardeşini evlat edinmiş ise diğer yasal mirasçılar pay alamazlar” demişti. Bunun üzerine sınıfta epeyce tartışmalar yaşanmış, bitip tükenmeyen soruların önü açılmıştı. İleri sürülen itirazların en başlıcası Medeni Yasamızın evlatlık ilişkisini, yani “Cali Nesep Bağı Tesisini” mümkün mertebe “Hakiki Nesep Bağına” yaklaştırmak istediği, kardeşin kardeşi evlat edinmesinin ise bu temel hedefe aykırı olduğu şeklinde idi ki ben de bu gruba dâhil idim.

Gerçekten de, Yargıtay uygulamasında istikrarlı bir şekilde “diğer koşullar mevcut ise, kardeşin kardeşi evlat edinebileceği” benimsenmiştir. Nitekim Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 1947 Tarihli bir kararında şöyle denilmektedir; “taraflar arasında kardeşlik münasebet ve sevgisi cari iken bu münasebetin evlad edinme suretiyle ana ve evlad münasebetine inkilap etmesine imkan görülememiş olduğundan davanın reddine dair verilen yukarıda tarih ve sayısı yazılı hüküm her iki taraf yönünden temyiz edilmekle … Kardeşin evlad edinilemeyeceği hakkında kanuni bir mani olmadığı halde hilafında mütalaa ile yazılı şekilde karar verilmesinde isabet olmadığından hükmün bozulmasına…”.

Aynı daire, 1998 tarihli bir kararında da aynı görüşünü sürdürdüğünü bildirmiştir.

Hasılı, eğer diğer yasal şartlar mevcut ise kardeş kardeşi evlat edinebilir!